In-het-wild-estafette
Daan van de Konijnenburg
het Kuinderbos bij Bant
9 november 2018 – 10 november 2018
Het bos verwelkomt mij met een aangename stilte en een incheckzuil om mijn verblijf aan te melden. Verderop verricht de boswachter onderhoud aan een oude pipowagen. Los daarvan ben ik alleen. Ik zet mijn wekker de volgende dag om 12 uur en zet mijn telefoon uit. Nu is het echt begonnen. Wat een ruimtelijkheid ineens.
Ik vertrok vanochtend uit mijn half opgeknapte stadsappartement, kon tussen de verhuisdozen net mijn kampeerspullen tevoorschijn toveren, op mijn zakmes en lampjes na dan. Dan doe ik het maar zonder.
‘Ik heb geen klok nodig’
Binnen een uur is al die chaos achter mij en zet ik de tent op. Ik zaag hout voor een vuur, maak een prachtige wandeling rond de plas, halverwege onderbroken door een uitgebreide meditatie. Het weer is zacht, voor november helemaal. Een graad of tien en vannacht zal het zo blijven. Ik loop op blote voeten in korte broek en een hemdje en voel me prima. Wat een rust hier, heerlijk! Verderop een kudde Welsche ponies, zo mak als lammetjes. Ze eten wilde bospeen uit mijn hand, die ik iets daarvoor gevonden had. Ze zijn te lief, haha.
Thuis
Bij terugkomst maak ik een vuur en eet ik mijn maal van die dag. Gerookte makreel, spruiten met kikkererwten en paprika. Een aparte combinatie, maar het smaakt me hier prima. Als toetje heb ik de puurste swiss slaafvrije chocolade. Voor mij is dit echt luxe. Ik voel me hier thuis. Dit leven is zo eenvoudig. Ik heb geen klok nodig. Puur leven op mijn zintuigen. De zon, de lucht, de dieren, salamanders in de vennetjes. Ik ben volledig hier. Ik geniet van de aarde onder mijn nagels. De schrammen op mijn vingers en de geur van een houtvuur in mijn kleren. Levender dan dit ga ik me niet voelen. Volledig verbonden, een met mijn omgeving.
De natuur kan ik niet bezoeken, de natuur is thuis.
Het vuur laait op.
Spelen op de zwerfkeien.
Springen op een been, van de ene naar de andere. Steeds opnieuw. Een spel wat alleen ik begrijp. Flow ervaren. In het wild.
In je natuur. Als een kind.
Zoals dat door ruimtelijkheid spontaan kan ontstaan. Vrij zijn is loslaten. Zonder houvast. Vertrouwen op jezelf. Op je lijf. Als een zoogdier, of zelfs een reptiel. Op instincten aangewezen..
‘Even de innerlijke kachel een kickstart geven’
Pure aanwezigheid. De volgende ochtend word ik in de regen wakker en trek ik mijn zwembroek aan om ongeveer hetzelfde rondje van gisteren rennend te doen. Even de innerlijke kachel een kickstart geven en mijn hele systeem activeren. Daarna stook ik het vuur weer op , maak wat koffie en besluit een duik in de plas te nemen. Dit kan alleen als je volledig in “Flowstate” ben en dat ben ik. Open, speels, aanwezig. Ready for anything.
Dit wil ik nooit meer kwijt.
